मरेका माछा, चिरा परेका माटो र निर्माणाधीन कंक्रिट पर्खाल— कमलपोखरीको अवस्था ठ्याक्कै पुनर्निर्माणअघिको रानीपोखरीजस्तै छ।
काठमाडौं महानगरपालिकाले रानीपोखरीको इतिहास नामेट पार्दै 'स्विमिङ पुल' को स्वरूप दिन आँटेको थियो। अभियन्ताहरूले दबाब दिएर काम रोकाए। विज्ञ बोलाएर परम्परागत पोखरी बनाउने शैली सिकाए। अनि बल्ल रानीपोखरीले आफ्नो पुरानो स्वरूप पायो।
के कमलपोखरीमा महानगरले त्यही गल्ती दोहोर्याउँदैछ?
महानगरले 'हाम्रो काठमाडौं आफैं बनाऔं' नाराका साथ गत वर्ष असारमा कमलपोखरी पुनर्निर्माण थालेको हो। मेयर विद्यासुन्दर शाक्य, उपमेयर हरिप्रभा श्रेष्ठ र वडा नम्बर १ का अध्यक्ष भरतलाल श्रेष्ठले पुनर्निर्माण शिलान्यास गरेका थिए। नौ करोड ४७ लाख रूपैयाँ बजेटमा सबै काम सक्ने गरी जय धनञ्जय (कँडेल निर्माण सेवा) लाई ठेक्का लगाइएको छ।
महानगरले पारित गरेको डिजाइनअनुसार पोखरी परिसरमा खुला व्यायाम क्षेत्रका साथै ब्याडमिन्टन र बास्केटबल कोर्ट रहनेछ। केटाकेटी खेल्न खुला पार्क बनाइनेछ। साँझपख पार्कमा चहलपहल होस् भनेर बिजुलीबत्ती जडान गरिनेछ। पोखरी वरिपरि ढुंगाको सिँढी बनाउनुका साथै पार्कको सम्पूर्ण भागमा ठूला आकारका ढुंगा छापिनेछन्।
यति मात्र होइन, पोखरीको बीच भागसम्म जान मिल्ने गरी सानो पुल बनाउने योजना छ, रानीपोखरीजस्तै। चारै कुनामा कमलका फूलसहित स-साना पोखरी र बीचमा फोहोरा निर्माण गर्ने योजना रहेको वडाध्यक्ष भरतलाल बताउँछन्।