राजेन्द्र कार्की र सिंहराज केरुङ गृह मन्त्रालयका अधिकांश उच्च अधिकारीहरुका लागि अपरिचित नाम होइन। ६ महिना अघिसम्म यी दुई व्यक्ति हरेक दिनजसो गृह परिसरमै भेटिन्थे। कर्मचारीका कोठाचोटा चाहार्थे।
मन्त्री सचिवालयसम्मै उनीहरुको पहुँच थियो।
दुवै जना सरकारी कर्मचारी वा सुरक्षासँग सम्बन्धित व्यक्ति होइनन्। शरणार्थीलाई सघाउने संयुक्त राष्ट्रसंघीय उच्चायुक्तको कार्यालय (युएनएचसिआर) अथवा अन्तर्राष्ट्रिय आप्रवासी संगठन (आइओएम)सँग सम्बन्धित व्यक्तिहरु पनि होइनन्।
सिंहदरबारभित्र विशेष सुरक्षा घेरामा रहने गृह मन्त्रालयमा बाक्लो आउजाउ गर्ने उनीहरुको मुख्य उद्देश्य नयाँ व्यक्तिलाई भुटानी शरणार्थीको रुपमा प्रमाणीकरण गराउने हुन्थ्यो।
