धेरैको प्रश्न थियो रङ्गमञ्च कहिले खुल्छ ? झण्डै दस महिनापछि रङ्गमञ्च खुलेको छ । बत्तीसपुतलीस्थित शिल्पी थियटरमा माघ १ गतेबाट नाटक ‘६ पात्रको एकलाप’ मञ्चन भयो । नाटक हेर्न दर्शकको उपस्थिति पनि आशालाग्दो थियो । यो बेलामा पनि दर्शकको यो उपस्थितिले नाटकलाई माया गर्नेको कमी छैन भन्ने अनुभूति गरायो ।
शिल्पी नाटकघरले नाटक मञ्चन गरे पनि काठमाडौँ उपत्यकाका अधिकांश नाटकघर भने अझै सुनसान छन् । धेरै रङ्गकर्मी अझै पनि नाटक कसरी चलाउने र दर्शकलाई कसरी तान्ने भनेर अन्योलमा छन् ।
कोरोना महामारीपछि सरकारकै अनुमतिमा सञ्चालन गरिएको नाटकघरमा स्वास्थ्य मापदण्डको पालना गरियो । दर्शकको ज्वरो नापेर, स्यानिटाइजर र मास्क लगाउन दिएरमात्रै नाटकघर प्रवेश गराइयोे । यो मापदण्डले नाटकघरको वातावरण केही भिन्न पनि लाग्यो होला । नाटकघरभित्र भौतिक दूरी कायम हुने गरेर कुर्सी राखिए । एक सयभन्दा बढी दर्शक अट्ने नाटकघरमा मुस्किलले ५० जना मात्रै अटाइयो ।
नाटक ‘६ पात्रको एकालाप’ले समाजका भिन्नभिन्न विभेदका शृङ्खलालाई उजागर गरेको छ । हिंसाका अनेक रूपलाई महिला पात्रले जीवन्त अभिनयमार्फत चित्रण गर्न खोजेका छन् । समाज विभिन्न सम्बन्धको संयोजन हो । आमाबुवा, दाजुभाइ, दिदीबहिनी, इष्टमित्र र साथीभाइले भोगेको यथार्थलाई नाटकमा देखाइएको छ । नेपाली समाजमा दशकौँ अघिदेखि यथावत् रहेका कुरीति अहिले पनि उस्तै छन् । नेपाली समाजले बिस्तारै आधुनिकता अँगाल्दै गए पनि विभेदका घटनामा कमी नआउनु अर्को विकराल पाटो हो । नाटकमा लैङ्गिक विभेद, अन्याय, अत्याचार र विकृतिविरुद्ध प्रश्न एकपछि अर्को गर्दै उठेका छन् ।
