सेतोपाटी
हेटौंडामा जन्मिएका दिपेश (परिवर्तित नाम) सानैदेखि केटी साथीहरूसँग घुलमिल हुन्थे। उनीहरूसँगै भाँडाकुटी र चुंगी खेल्थे।
सँगैका केटाहरू फुटबल र गाडी खेल्न रमाउँथे। यस्ता खेलमा उनलाई कुनै रूचि हुन्थेन। केटाहरूसँग खेल्न कहिल्यै जाँदैन थिए।
उनलाई त लिपस्टिक-गाजल लगाई चिटिक्क बनेर हिँड्न मन लाग्थ्यो। कहिलेकाहीँ लगाएर ऐना हेर्दै दंग पर्थे।
आमाबाका पाँच छोरामध्ये कान्छा थिए उनी। उनको यस्तो व्यवहार परिवारलाई मनपरेको थिएन। छोरा भएर के गरेको भनेर गाली गर्थे। हकार्थे। उनलाई हप्काइ खानुपर्दा नराम्रो लाग्थ्यो।
'छोरा भएर जन्मिए पनि मलाई छोरीजस्तै राम्री भएर हिँड्न मन लाग्थ्यो,' उनलाई त्यो बेला अझै ताजै लाग्छ।
सभापति देउवा संस्थापन समूहकै ‘घेराबन्दी’मा
गृहमन्त्री होइन प्रधानमन्त्री राजीनामा देऊ
प्राकृतिक सुन्दरतासँग रमाउदै छायाँनाथ यात्रा (भाग- २)
शान्त प्रदीप्त चेतनको आगोः साधना अधिकारी (प्रधान)
देउवाका विश्वासपात्रहरू पुनः सभापति हुन उक्साउँदै
प्राकृतिक सुन्दरतासँग रमाउदै छायाँनाथ यात्रा
बलपूर्वक बेपत्ता पारिएका व्यक्तिको अन्तराष्ट्रिय दिवसः न्यायको आशा न भरोसा!
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया