सेतोपाटी
दार्चुलाको शैल्यशिखर नगरपालिका–७, दोबाटा निवासी ४६ वर्षीया हरिना खत्री घरायसी प्रयोगका लागि पानी बोक्न दैनिक ६ घण्टा हिँड्छिन्। घरबाट पानीको मुहान जान ओह्रालो हिँड्नुपर्छ, ४५ मिनेट लाग्छ।
फर्किंदा पानीको भारीसँग उकालो हिँड्न एक घण्टा १५ मिनेट लाग्छ। दिनमा तीनपटक पानी नल्याई हुँदैन।
दुई घण्टा समय मुहानबाट सबैभन्दा नजिक घर हुनेका लागि हो। सबैभन्दा टाढाकालाई कम्तीमा साढे दुई घण्टा लाग्छ।
हरिना १५ वर्षको उमेरमा बिहे भएर हालको मालिकार्जुन गाउँपालिकाबाट शैल्यशिखर नगरपालिकाको दोबाटा आइन्। त्यही बेलादेखि हो उनले दैनिक ६ घण्टा पानी बोक्नु परेको।
'यसरी नै जीवनको ३० वर्ष बितिसक्यो, पानीको दुःख छुटेको छैन,' उनले भनिन्।
दोबाटा गाउँ शैल्यशिखर नगरपालिका–७ को उच्च लेकमा छ। यहाँ पानीको समस्या नयाँ होइन, अनेक पुस्ताले भोगेको हो।
सभापति देउवा संस्थापन समूहकै ‘घेराबन्दी’मा
गृहमन्त्री होइन प्रधानमन्त्री राजीनामा देऊ
प्राकृतिक सुन्दरतासँग रमाउदै छायाँनाथ यात्रा (भाग- २)
शान्त प्रदीप्त चेतनको आगोः साधना अधिकारी (प्रधान)
देउवाका विश्वासपात्रहरू पुनः सभापति हुन उक्साउँदै
प्राकृतिक सुन्दरतासँग रमाउदै छायाँनाथ यात्रा
बलपूर्वक बेपत्ता पारिएका व्यक्तिको अन्तराष्ट्रिय दिवसः न्यायको आशा न भरोसा!
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया