सेतोपाटी
बितेका केही वर्षहरूमा सहरमा बसाइँ सरेर असन्तुष्ट बनेका व्यक्तिको संख्या बढ्दै छ। गाउँबाट सहरतिर सरेकाहरूमा आफ्नै थातथलो फर्किने र सहरमै जन्मे-हुर्केर पनि कोलाहलबाट अलिक पर ग्रामीण परिवेशमा बसाइँ सर्ने प्रवृत्ति बढेको छ।
अनौपचारिक भेटघाट र छलफलमा कतिपय मानिस सहरले खुसी र स्वास्थ्य दुबै दिन नसकेको बताउँछन्। गाउँ छाडेर सहरमा सरेकालाई गाउँको याद आउँछ, देश छाडेर विदेश पुगेकालाई देशको याद आउँछ।
सहर पसेका र विदेश पुगेका कतिपय मानिस केही वर्षमा गाउँ फर्किने कुरा गर्छन्।
अझ आपतविपत परेको समयमा त गाउँबाट सहर आएकाहरूले सम्झिने आफ्नो गाउँ नै हो।
२०७२ सालको भूकम्पका बेला होस् कि नाकाबन्दी वा कोरोना कहरका बेला, धेरै मानिस गाउँ फर्के। उनीहरूले सहरमा आफ्नोपन भेटेनन्, असुरक्षित अनुभव गरे।
न्यातपोल मन्दिरमा सर्वसाधारणका लागि प्रवेश निषेध किन?
माधव चौलागाईंः जुम्ली छोराको सिंहदरबार यात्रा
जेनजी–सरकार १० बुँदे सम्झौताः आयोग, संयन्त्र र परिषद् मात्रै ७ वटा (पूर्णपाठ)
‘सुन्तले टापु’मा फक्रिएकाे नेपाली कम्युनिष्ट आन्दाेलन
प्रभु बैंक र अर्बिट कन्सल्टेन्सीको सेटिङः कमिसन बाँडफाँटदेखि नक्कली शैक्षिक कर्जासम्म
हाजिर भइन् सीबीओ रश्मी, सीईओ नभएको बेला डीसीईओ बनेर बैंक चलाउने दाउ !
नेपालगन्ज भन्छ ‘खेल केवल खेल मात्र होइन’
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया