म प्रायः भन्ने गर्दछु– हामीले बनाएका योजनाहरूलाई पूरा गरेरै छाडौँ । हामीले चीनमा पनि यस्तै गरेका छौँ ।’
चीनियाँ राष्ट्रपति सी चिनफिङले होटल सोल्टीमा आयोजित रात्रीभोजलाई गरेको सम्बोधनको उक्त अंशले नेपालभित्र सबैभन्दा चर्चा पाएको छ । नेपाली पक्षको फितलो कार्यान्वयन क्षमताको सन्दर्भमा उक्त टिप्पणीलाई लिएर सबैले नेपाली नेताको अनुहारतिर एकपटक पुलुक्क हेरेका छन् । शायद्, उनीहरूलाई लज्जाबोध होस् भनेर ।
राष्ट्रपति सीको उक्त टिप्पणी विकासका गफ गर्ने तर त्यसलाई योजना बनाएर पूरा गर्ने क्षमता नदेखाउने नेपाली नेताहरूका लागि त यो छँदै थियो, त्यससँगै नेपालसँग सहकार्य गरिरहेका विशेष गरी पश्चिमेली राष्ट्रतर्फ पनि उत्तिकै लागू हुन्थ्यो । सधैँ सहयोगको प्रतिबद्धता जनाउने तर प्रतिफल जनतामा पुग्ने गरी त्यसलाई समयमा पूरा नगर्ने विकास साझेदारको अनुहारमा पनि हामीले एक नजर लगाउनु राष्ट्रपति सीको भ्रमणका सन्दर्भमा आवश्यक छ ।
चीनियाँ राष्ट्रपति सी नेपालमा करिब २२ घण्टा बिताएर फर्किएको दुई दिन बितेको छ तर यो भ्रमणका उपलब्धिबारे यहाँ बहस जारी छ । यदि यो भ्रमणका क्रममा भएका दुई सम्झौता र १८ समझदारी कार्यान्वयन भयो भने यो भ्रमणको प्रभाव नेपालमा सदियौं रहिरहने छ । १४ बुँदे संयुक्त वक्तव्यमा प्राथमिकतासाथ उल्लेख गरिएको केरुङ–काठमाडौं जोड्न काठमाडौंको टोखा–छहरे र रसुवाको बेत्रावती–स्याफ्रुबेंसी सुरुङमार्ग र केरुङ–काठमाडौं रेलमार्गको संभाव्यता अध्ययनले नेपालीलाई आशावादी बनाएको छ ।
