उर्बिन सापकोटा पाटन अस्पतालको कोभिड-१९ विशेष आइसोलेसन वार्डमा सुतेको तीन साता पुग्यो।
न स्पर्श दिने आफन्त न सान्त्वनाका शब्द दिने स्वास्थ्यकर्मी।
ठूलो कोठामा उनी संक्रमितहरु सँगै बस्छन्। दुई मिटरको दूरीमा खाटहरु राखिएका छन्। हरेक संक्रमितको अनुहारमा पीडाका फरक फरक रङ पोखिएको छ।
पाटन अस्पताल पुग्दा उनलाई बिस्तारै ठीक होला भन्ने लागेको थियो। औषधी उपचार हुन्छ भन्ने परेको थियो। तर, अस्पतालको वातावरणले अपेक्षा त टाढा, पीडामात्र थपिरह्यो।
न त दुख्दा रुने साथी? न त दुख्न कम हुँदाको हाँस्ने साथी?
पाटन अस्पतालको आइसोलेसनमा उनी ११ दिनसम्म कोरोनाको ज्वरोले थलिए। टाउको दुखाईले छट्पटिए। पखालाले लखतरान बने।
