किरणकृष्ण श्रेष्ठ
मेरा लागि इतिहास लेखिनुको एउटा मुख्य कारण हो, भविष्यमा त्यस्तै परिस्थिति आए सही निर्णय गर्ने बाटो खुलोस् र गल्ती नदोहोरियोस्।
दुर्भाग्यवश, नेपाल लगायत प्राज्ञिक पृष्ठभूमि कमजोर रहेका विश्वका कयौं देशमा लेखिनुपर्ने इतिहास कमै लेखिएका छन्। कसैले लेखेर छाडेका भए पनि सत्ताधारीहरूले आफू प्रतिकूल हुने तथ्यहरू नष्ट पारिदिए। कदाचित् नष्ट नभई संग्रह र प्रकाशनसम्म पुगे पनि सम्बन्धित व्यक्तिहरूले पढेनन्।
पढ्दै नपढेपछि पहिलेका सही र गलत निर्णयका फेहरिस्त किन चाहियो? अनि किन नदोहोरियोस् गल्ती?
जो इतिहासको पात्र बन्न लालायित छ, उसले इतिहासको गल्ती नदोहोरियोस् भनेर सजग हुनुपर्छ। र, सजग हुन इतिहासको अध्ययन जरूरी छ। जसरी नयाँ खोजमा जुटेका वैज्ञानिकहरू पुराना खोज अध्ययन गरेर मात्र अगाडिको बाटो तय गर्छन्, राजनीतिक नेताहरूले पनि पुराना गल्तीबाट पाठ सिकेरै अगाडि बढ्ने हो।
