विनता भट्टराई
अचेल घरि-घरि थोत्रो अतीत ऊतिरै भगाउँछ मलाई।
अझै पनि बालापनका सम्झनाले बहकाउँछ मलाई।
अरूलाई पनि हुन्छ कि यस्तो मलाई मात्र होला कुन्नि
सानो-सानो चोटले पनि आँखाँ झनै रसाउँछ मलाई।
आँखा बन्द गरेर घुम्छु मनको आँचलमा कहिलेकाहिँ
संसार भरि पाइला चाल्ने मातले मताउँछ मलाई ।
मान्छेको चोला कस्तो-कस्तो हुन्छ अचम्मको प्रखाल जस्तो
ओर्लिनु उक्लिनुको दोहोरिने दमले समाउँछ मलाई।
जब मनको डुङ्गा माथि उर्लिएर भुमरीमा परिदिन्छ
शून्यताका अबोध चालले बिना अर्थ बचाउँछ मलाई ।
न्यातपोल मन्दिरमा सर्वसाधारणका लागि प्रवेश निषेध किन?
माधव चौलागाईंः जुम्ली छोराको सिंहदरबार यात्रा
जेनजी–सरकार १० बुँदे सम्झौताः आयोग, संयन्त्र र परिषद् मात्रै ७ वटा (पूर्णपाठ)
‘सुन्तले टापु’मा फक्रिएकाे नेपाली कम्युनिष्ट आन्दाेलन
प्रभु बैंक र अर्बिट कन्सल्टेन्सीको सेटिङः कमिसन बाँडफाँटदेखि नक्कली शैक्षिक कर्जासम्म
हाजिर भइन् सीबीओ रश्मी, सीईओ नभएको बेला डीसीईओ बनेर बैंक चलाउने दाउ !
नेपालगन्ज भन्छ ‘खेल केवल खेल मात्र होइन’
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया