मनाङमा बाढी र पहिरोले उठिबास लगाएको तीन महीना पूरा हुँदा समेत पीडित परिवारले सरकारका तर्फबाट राहत पाउन सकेनन्।
नासो गाउँपालिका-१ तालगाउँ, मनाङका मीनराशि गुरुङले १८ रोपनी जग्गामा आलु, खुर्सानी, टमाटर, भटमास र मकै फलाउँथे। श्रीमान्, श्रीमती र छोराबुहारीलाई खेतको कामले भ्याईनभ्याई हुन्थ्यो। खेतमा फल्ने आलु, खुर्सानी र टमाटरको आम्दानीले पालिएको थियो, उनको परिवार। तर, १ असारमा मर्स्याङ्दी नदीमा आएको बाढीले मीनराशि गुरुङको गरिखाने खेतबारी सबै बगायो। उनको खेतमा अहिले मर्स्याङ्दी बगिरहेको छ।
“खेतबारीमा उब्जिएको अन्नपातले ६ जनाको परिवार पालिएका थियौं,” मीनराशि भन्छन्, “अहिले बगाएको ठाउँमा मेरा जिजुबाजे, हजुरबाजे र बाजेले खेती गरेका हुन्। अहिलेसम्म यस्तो घटना भएको थिएन।”
मर्स्याङ्दीको बाढीले घरखेत बगाएपछि मीनराशि र उनकी श्रीमती मसिनी लमजुङ र मनाङ जिल्लाको सिमानामा पर्ने म्यार्दी खोलामा चिया पसल थापेर बसेका छन्। “बाढी र पहिरोले लखेटेर यहाँ आएर बसेका छौं,” मसिनी भन्छिन्।
लमजुङ हुँदै जाँदा मनाङ जिल्ला प्रवेश गर्दा आउने मनाङको पहिलो बस्ती हो, ताल। अन्नपूर्ण सर्किटमा पदयात्राका लागि पुग्ने स्वदेशी तथा विदेशीले एक रात तालमा बास बसेर बाँकी गन्तव्य तय गर्दथे। विदेशी पर्यटकको समेत रोजाइमा परेको र मर्स्याङ्दी नदी किनारको आकर्षक बस्ती भएकाले पदयात्रीको रोजाइमा पर्दथ्यो। त्यही कारण पनि तालमा सुविधा सम्पन्न होटलहरू सञ्चालनमा थिए। अन्नपूर्ण सर्किटको पदयात्रामा जाने पर्यटकहरूले ताललाई खुम्बु क्षेत्रको नाम्चे र काठमाडौंको ठमेलसँग तुलना गर्दथे।
भानु माध्यमिक विद्यालय तालका शिक्षक सिंहबहादुर गुरुङका अनुसार, भदौदेखि जेठसम्म ताल क्षेत्रका होटल विदेशी र स्वदेशी पर्यटकहरूले भरिभराउ हुन्थे। “यहाँ त ठमेल घुमे जस्तै हुन्थ्यो। पसल र पर्यटकको चहलपहलले ठ्याक्कै ठमेलकै झल्को आउँथ्यो,” उनी भन्छन्।
अन्नपूर्ण सर्किटमा पर्ने आकर्षक र पर्यटकको रोजाइमा रहेको तालगाउँ १ असारमा मर्स्याङ्दीमा आएको बाढीले एकाएक खण्डहर बन्यो। अहिले तालमा विगतमा पर्यटकहरूले भरिभराउ हुने होटलको भग्नावशेष पनि देख्न पाइँदैन।
