४४ वर्षीया तारा भुजेलले आफ्नो दु:ख र अभावको कथा सुनाइन् तयार भइन्। सडक पेटीमा तरकारी बेच्ने उनले निषेधाज्ञाका कारण बेच्न ल्याएको तरकारी सबै कुहिए रे! तरकारी त फाल्नु पर्यो नै, सँगै ठप्प भयो उनको कमाइको बाटो पनि।
आम्दानी नभएपछि कोठा भाडा तिर्न सकस हुने भइहाल्यो। घरबेटीको निरन्तर दवावपछि श्रीमान् र छोरीसहित झिटिगुम्टा बोकेर कोठा छाडेको बताउँछिन् उनी।
हाल उनी कागेश्वरी मनहरा नगरपालिका – ६ स्थित एउटा बस्तीमा भेटिइन्। त्यहाँ उनीहरूले बासका लागि टहरा बनाएका रहेछन्, केही नयाँ र केही खिया लागेका जस्तापातालाई बाँसले अड्याएर। त्यही नै हो उनी हामीसँग कुरा गर्न तयार भइन्।
'लकडाउनको बेलामा निकालिदिए। कहाँ जानु? यस्तो बेलामा कोठा कसले दिन्छ र? दिए पनि कहाँबाट तिर्नसक्नु भाडा?,' उनले पीडा पोखिन। यो बस्तीका सबै घरमा बिजुली छैन। बिजुली नभएकाले उनको छोरीको अनलाइन कक्षा प्रभावित भएको रहेछ। त्यसैले, १४ वर्षीया छोरीलाई साँखुमा रहेको मामाघरमा पठाएकी छिन्। छोरी उतै बसेर पढ्दैछिन्।
गोठाटार वरपरबाट तरकारी ल्याएर कागेश्वरी मनहरा आसपास नै बेच्ने भएकाले स्थानीयले पनि चिन्दा रहेछन् तारालाई। बस्ती नजिकै भेटिएका ७३ वर्षीय कृष्णप्रसाद ओलीले पनि ताराको पीडाको कथा सुनाइहाले। कथा उही – तरकारी बेचेर जीवन निर्वाह गर्छिन्। धमाधम सबैले यता टहरा बनाएको देखेर उनीहरू पनि आएछन्। सेलिब्रेसन स्कूल नजिकै डेरा पनि छ। त्यहाँ पनि छाडेका छैनन्।