२७ वर्षका हज्जु अलीको सुर्खेतको वीरेन्द्रनगरमा आफ्नै मोबाइल पसल छ।
त्यतिमात्र होइन उनले अटो रिक्सा किनेर भाडामा चलाउन दिएका छन्।
कोरोना महामारीको दोस्रो लहरपछि वैशाख १४ देखि सुर्खेत प्रशासनले निषेधाज्ञा जारी गर्यो, यता उनको पसल बन्द भयो। मान्छे घरभित्रै बस्न थालेपछि अटो रिक्सा चल्ने कुरै भएन।
हज्जु लकडाउनको केहीपछि चिनजानका एक बिरामीका आफन्तलाई पुर्याउन अटोरिक्सा लिएर कर्णाली प्रदेश अस्पताल पुगेका थिए।
केहीबेर रोकिए। उनले अस्पतालबाट घर हिँडेका र अस्पताल पुर्याउन बिरामी र उनीहरूका आफन्तले अटो रिक्सालाई पैसा तिरेको देखे। बिरामी र बिरामीका आफन्तले रिक्साचालकसँग बार्गेनिङ गरेको दृष्यले उनको मन खायो। कतिको त खल्तीमै रिक्साले मागेजति पैसा पनि हुन्नथ्यो। उनीहरू मायालाग्दो गरी चालकलाई हेर्थे।
कोभिड-१९ को संक्रमण फैलिरहेका बेला संक्रमितलाई अस्पताल लैजान पहिलेजस्तो सार्वजनिक सवारी साधन पाइँदैनन्।
मुस्किलले पाउने भनेको एम्बुलेन्स हो। निजी एम्बुलेन्समा तिरिनसक्नु भाडा हुन्छ। नि:शुल्क सञ्चालन गरिएका सरकारी एम्बुलेन्समा सबैको पहुँच पुग्दैन।
सुर्खेतमा अहिले जताततै सहज रूपमा उपलब्ध हुने सवारी साधन भनेको अटोरिक्सा हो। निषेधाज्ञाका बेला प्रशस्तै नपाए पनि बिरामीका लागि आवश्यक परिहाले गुहार्न मिल्ने अटो हुन्। कतिपय अटोरिक्सा चालक त डरले बिरामी बोक्नै मान्दैनन्। बोकिहाले भने पनि मूल्य चर्को लिन्छन्।
