रंगिन नकाब भित्रको सर्पलाई
रंग देउता सोची पुजी गए
रंगिन रंग त बदनाम भयो-
हाम्री देवी सरी फूललाई -
वेहोशीको विष पिलाई गयो।
आज त चाडको नाउमा
मेरी चेलीहरुको नाम चलो
होलिका त सालीनै जलेपनि
आत्मा जलेर यीनको
रंग संगै वियर र जाम चलो।
छाला हेरी भरोसा गर्ने हाम्रो जमातले
कहाँ मन सङलो हेर्छ र ?
बाहिरी ठाँटको देखावटीले
कहाँ कसैले बुझ्छ र?
दिउसै थाङ्नामा सुताइ गयो।
आजको रंगमा भाङ देखेर
कसम प्रभो मलाई आत्मले धिक्काँरो
हाम्रो संस्कृतिको आड लिएर
दहन हुँदै गरेकाे भविष्यले रूवायो
पछ्याैरी र ढाका भित्रको दारा गनायो।
अब कसले वीर र धीर भन्ला
हे ! ईश्वर यी मेरा सन्ततीलाइ
सभ्यताको कुन हावाँले छोयो
ढाका र पछ्याैरीको दम्पतिलाई
खुकुरी र कलम छोडी नशा समाती गयो।
नशा समाती गयो।
