रामप्रसाद गौतम
देशका ८० प्रतिशतभन्दा बढी नागरिक भोली के खाने भन्ने संशयका साथ बाँचिरहेको छन्। सरकारले प्रक्षेपण गरेका कुनै पनि आर्थिक तथ्यांकले देशको वास्तविक चित्र प्रक्षेपण गर्न सकिरहेको छैन। भोका र गरीबहरूको संख्या लगातार बढ्दैछ। कोरोना महामारी रोकिने कुनै काँटछाँट छैन।
मानव इतिहासको लामो कालखण्डमा अहिलेको महामारी सानो र छोटो समयभित्र देखिएको समस्या हो। तर, समयमै विचार पुर्याउन नसके संसारभर नै मानवताले ठूलो गोता खान सक्छ।
नागरिकहरूलाई महामारीले पिरोल्दै गर्दा नेपालका निजी क्षेत्रका लागि यो निकै ठूलो अवसर हो। यो क्षेत्रले वास्तविक आयहीन नागरिकहरू पहिचान गरी बचाउन सक्छ। यसो गर्न सके/चाहे मानवतावादी निजी क्षेत्रको उदय अवश्यम्भावी छ। जसले आत्तिएको भोको वर्गलाई कम्तीमा खाने अन्न मात्रै भएपनि दिन सकोस्।
