धनगढी उपमहानगर- १९ का चनराम चौधरीको हातमा अहिले लालपुर्जा त छ, जमिन छैन।
लालपुर्जा पाउनुअघि कहिले जंगल जंगल हिँड्थे, कहिले सडकको बास हुन्थ्यो।
२०५२ सालमा सुकुम्बासी पुनर्स्थापना हुँदा उनले धनगढीको खेदा भन्ने ठाउँमा दश कठ्ठा जमिन पाएका थिए।
सरकारले जग्गा दिएपछि दंग परे। आफैंले दु:ख गरेर कच्ची घर बनाए। बाँकी जग्गामा खेतीपाती गर्न थाले।
आफ्नो जमिन हुँदा उनले सिजन अनुसार धान, गहुँ, मकै, तोरी र मसुरो जस्ता बाली लगाउँथे। त्यसबाट उनको परिवारलाई आठदेखि दश महिना खान पुग्थ्यो। बाँकीका केही महिना उनले मजदूरी गरेर कमाएको पैसाले घर चलाउँथे।
खेती र घरका कारण उनको आर्थिक अवस्था सामान्य बन्दै गयो। त्यो बेला उनले फेरि सुकुम्बासी हुन्छु भन्ने सोचेका पनि थिएनन्।
३ वर्षपछि उनको जग्गामा विस्तारै मोहना नदी पस्न थाल्यो।
'मोहना नदीमा सालसालै आउने बाढीले अलिअलि गर्दै सरकारले दिएको जमिन लगिसक्यो,’ उनले भने, '२०५९ सालदेखि सुकुम्बासी भएको छु,' उनले भने।
