सनीराज शाक्य
घरैघर अनि गाडी नै गाडीले भरिएको काठमाडौँ सहरका सडकहरू जति जेलिएका छन्, यहाँका फुटपाथहरू पनि उस्तै छन्।
मुख्य सडकमा कतै कतै फुटपाथहरू चौडा छन्। कतै दुईजना मान्छे नै हिँड्न नमिल्नेगरी साँघुरिएका छन्। कतै हिँड्दा हिँड्दै सकिने फुटपाथ छन्। अनि कतै हिँड्दा हिँड्दै ठोक्किने छन्।
पैदल यात्रुको पहिलो अधिकार हुनुपर्ने यी फुटपाथहरू छेउछाउका घरमूलि अनि साहुजीहरूका निजी आँगनजस्ता पनि छन्। कतै निर्माणका सामग्रीले छेकिएका छन्। कतै बिजुलीका खम्बाहरू ठडिएका छन्। कतै बिजुलीका ट्रान्सफर्मरहरूले रोकिएका छन्।
काठमाडौँका सडकमा जति फुटपाथ छन्, एकाधबाहेक ती सबै सजिला र सुरक्षित छैनन्। न अपाङ्गतामैत्री छन्, न बालमैत्री। न वृद्धवृद्धा वा अरु कुनै अशक्तहरू ढुक्क भएर हिँड्न मिल्नेछन्।
हामी हिँड्ने फुटपाथहरूका केही दृश्य यस्ता छन्-
जलेको सिंहदरबार
जेन–जी विद्रोह: धरोहरको पीडा र नयाँ नेपालको संकल्प
जेन–जेड आन्दोलनः सत्ताबाट ‘बेदखल’ राजनीतिक दलहरू, विना मुद्धा सोझै ‘एक्पोज्ड’ भ्रष्ट नेताहरू
नेपाली राजनीतिमा उमेर र अनुभवको रंगमञ्च: भीमसेन थापादेखि सुशीला कार्कीसम्म
सभापति देउवा संस्थापन समूहकै ‘घेराबन्दी’मा
गृहमन्त्री होइन प्रधानमन्त्री राजीनामा देऊ
प्राकृतिक सुन्दरतासँग रमाउदै छायाँनाथ यात्रा (भाग- २)
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया