नयाँ शैक्षिक सत्र सुरु भएको पनि एक महिना पुग्न लागेछ। कोर्स अगाडि लैजाने त कुरै नगरौँ, नयाँ किताब कस्तो छ भनी देख्न समेत पाएको छैन।
हुन त यो पहिलो पटक घटिरहेको घटना पनि त होइन। प्रत्येक वर्ष यही एउटा समस्या दोहोरिएको हुन्छ। विद्यार्थीलाई किताब छिटो हात परे हुन्थ्यो भन्ने हतार अनि अभिभावकलाई छापिँदै नछापिएको किताब कसरी नानीहरूलाई ल्याइदिउँ भन्ने पिरलो।
तर बडो अचम्म लाग्छ, परिवेश सबैतिर उस्तै छैन। यही देशमा यस्ता विद्यार्थी छन् जसले भर्ना खुल्नुभन्दा महिना अगाडिबाट तिनै किताबसँग खेल्न पाउँछन् अनि विद्यार्थी त्यस्ता पनि छन् जसले कुर्दाकुर्दै केही सीप नलागेपछि दाइदिदीको वर्षौं पुरानो मुसाले खाएको किताबमा चित्त बुझाउँछन्।
