ड्युटी जाने तयारीमा जुत्ता लगाउँदै थिएँ, पछाडि टेबलमा बसेका रनेदाइले पिठ्युँमा कोट्याउँदै भने, ‘भोलि छुट्टी लिनु है दिपक, सपिङ जानु छ।’
उनले आग्रह गरेनन्, सिधै आदेश दिए।
मैले ‘नाइँ’ भन्न सकिनँ।
सपिङ भनेपछि बाँकी किन र केका लागि नसोधी ‘हस’ भन्ने उत्तर फर्काएर म काममा गएँ।
साहुसँग भोलि म काममा नआउने कुरा बताइदिएँ। उसले पनि ‘नाइँ’ भन्न सकेन।
सजिलै ‘हस’ भन्दियो।
