पदेसर यादव जिउँदै र सञ्चै छन्। त्यसैले आफ्नो मृत्यु भइसकेको थाहा पाउँदा उनी तीनछक्क परे।
८० वर्ष पुग्न लागेका उनकी छोरी र ज्वाइँको मृत्यु भयो। त्यसपछि आफ्ना दुई नातिनातिना उनैले हुर्काउनुपर्ने भयो। तिनको शिक्षा र हेरचाहको खर्च जुटाउन उनले आफ्नो बुबाबाट अंशमा पाएको गाउँको जग्गा बेचे।
त्यसको केही महिनापछि उनलाई विचित्रको फोन आयो।
‘मैले जग्गा बेचेको मान्छेले मविरुद्ध मुद्दा छ भनेर फोन ग¥यो। मेरो भतिजो ‘काका त मरिसके, यो जग्गा बेच्ने मान्छे जालसाजी हो’ भन्दै हिँडिरहेको रहेछ,’ यादवले भने।