दश वर्षअघि काठमाडौंबाट लुक्लाको लागि उडेको सीता एयरको विमान काठमाडौं मनोहरा खोला नजिकै दुर्घटना भयो। चालक दलका तीन जनासहित १९ जनाको दुर्घटनामा परेर मृत्यु भयो। केही विदेशी यात्रु पनि दुर्घटनामा परे। दशैंको मुखैमा बाक्लो बस्ती नजिकै भएको दुर्घटना कहालीलाग्दो थियो।
घटनास्थलको दृश्य जो कसैले सजिलै हेर्न सक्ने थिएन। तर, शम्भु पोखरेलका लागि त्यस्तो विभत्स दृश्यमा शव संकलन गर्नु बाध्यता नै थियो। उनले ती दृश्य देखेर आँखा चिम्लिन पाउँदैन थिए। हेर्दिन र गर्दिन भन्ने छुट कसरी होस्? कतिपय शरीरका अंग छुट्टिएका थिए। केही डढेका पनि।
१९ वटा शव संकलन गर्न दिनभरी लाग्यो उनलाई। छुट्टाछुट्टै प्लाष्टिका झोलामा शवहरु राखे। त्यति मात्रैमा कहाँ सकिन्थ्यो?
विमान दुर्घटनास्थलमा मात्र खटिएर पुगेन। काठमाडौंका अन्य स्थानमा पनि थप तीनवटा शव भेटिए त्यसै दिन। तिनलाई पनि त्यसरी नै प्याक गरे।
शम्भुले बिहान ७ बजेदेखि २२ वटा शवलाई ओल्टाइपल्टाइ गर्न पर्यो।
