तीन वर्ष पहिलेको कुरा हो। मध्यरातमा भेरीगंगा नगरपालिकाकी सविता (नाम परिवर्तन) को कोठामा कसैले बाहिरबाट ढकढक गर्यो। एकछिनपछि 'ढोका खोल्' भन्ने आवाज आइहाल्यो। जेठाजुको आवाज सुनेर सविता डराइन्। छेउमै सुतेका छोराछोरीलाई च्यापिन्।
जेठाजु रक्सीले मातेका छन् भन्ने उनको बोलीबाटै थाहा हुन्थ्यो। सविताले ढोका खोलिनन्। जेठाजुले ढोका जोरले हानेर खोले, भित्र पसेर सवितामाथि जबर्जस्ती गरे।
‘त्यो दिन ठूली छोरी मसँग भएको भए पनि त्यति हुन सक्थेन कि, ठूली छोरी मामाघर गएकी थिई,’ सविताले भनिन्, ‘एउटा तीन वर्षको, अर्को वर्ष दिन नपुगेको बच्चा काखमा थिए। ममाथि जबर्जस्ती हुँदा साना बच्चाको के लाग्थ्यो र !’
राति ३ बजे भएको यो घटना उनले आफ्ना श्रीमानलाई सुनाउन फोन डायल गरिन्। विदेश भएका श्रीमानले उनलाई ढाडस दिएनन्, बरू उल्टै आरोप लगाए।
‘श्रीमानलाई रूँदै फोन गरेर त्यो सबै कुरा भनेँ, उहाँ त झन् रिसाउनुभयो,’ उनले भनिन्, ‘मेरो दाइभाइ त्यस्तो व्यवहार गर्दैनन्, तँ नै उस्तै होस् भनेपछि मलाई अति तनाव भयो। त्यसपछि उहाँलाई कहिल्यै फोन गरिनँ।’
श्रीमान विदेश भएकाले उनले आफ्ना तीन सन्तानलाई दु:खसुख गरी हुर्काएकी थिइन्।
