खाेई बिडम्बना यो कस्तो
तिम्रो प्रेममा डुबेर
तिमिले प्रेममा दिएको
धोका देखि–देखि पनि
तिमिलाई मैले बुझ्ने
सङ्का लाग्छ भनेर
तिम्रै चोलोले आँसु
पुछेर हास्नुपर्ने।
मैले चिनोमा दिएका
ति मधुर प्रेमका
हजार ज्वरभाटाहरूले
कसैलाई तिमिले
सुम्सुम्याएको देख्दा
देख्दै पनि मैले देखे भनि
तिमिले देख्छौ भनेर
आँखामा कसिङ्गर
पसेको नाटक गर्नुपर्ने।
यसै यसै पोल्छ
अचेल यो मुटु
ताइको तातो तेल
उच्छिटिएर हात पोले सरी
ऐया भनेर न आँसू
झार्नु भा छ न
चोटहरू देखाउनु
यी वेदनाहरु घाउनै घाउ
भएर गनाए पनि मौन बस्नुपर्ने।
सुन्दर रचना