लिलाराज खतिवडा -

छयालिस सालको एसएलसीपछि प्रदर्शनीमार्गको आरआर कलेजमा पत्रकारिता विषय लिएर प्रविणता प्रमाणपत्र र स्नातक तह अध्ययन गर्दा मलाई कुनै अनुमान थिएन कि मैले पढेको शास्त्रको आज आएर नेपाल देशमा यति धेरै हुर्मत काढिन्छ वा समयान्तरमा यो पेशा यति धेरै बदनाम हुन्छ।

राज्यको चौथो अङ्ग स्वीकार गरिएको पत्रकारिता पेशाप्रति उबेला निकै सम्मान थियो। तर, आज त्यो सम्मान क्रमशः धुलिसात भइसकेको छ। पत्रकारिता एकपटक शिखरमा आफ्नो उत्कृष्टताको झण्डा फहराएर आज दिवालिया हुन्जेलसम्मको समयलाई मैले निकै मिहिनता र निरीहतासाथ अवलोकन गरेको छु। अवलोकन शब्द अलिक साँघुरो होला, मैले त त्यो लामो कालखण्डलाई बडा मजाले जिएको छु। आखिर जसका लागि लेखिन्छ वा बोलिन्छ वा देखाइन्छ उसैले अविश्वास गरेपछि कस्तो हबिगत हुन्छ होला?

सत्य बोल्नुपर्दा, इच्छा हुँदाहुँदै मुलुकका लागि निकै नै कम लेखे पनि आफ्ना लागि मैले धेरै लेखेँ। अब अनेक बाधा अड्चनका बावजूद मैले लेखेको त्यो सब मुलुकका लागि भयो कि भएन, अरुले मूल्याङ्कन गर्ने कुरा हो।