म जन्मेको देशमा वर्गीय समानता छैन। थिएन र अझै पचासौं वर्ष पनि हुँदैन होला।
धनीले गरिबलाई, उच्च जातले दलितलाई अनि सुरक्षा फौजले जनतालाई गरेको असमान व्यवहारबाटै थाहा हुन्छ समानता छैन भन्ने कुरा। र तपाईं हामी धेरैले त्यो भोग्दै पनि आएका छौं।
नेपाली सडकका ट्राफिक चेकिङमा बसेका हवल्दार सापले एउटा सवारी चालकलाई गर्ने व्यवहार होस् या एउटा साहुले आफ्नै कामदारलाई गर्ने व्यवहार होस् समानता भेटिँदैन। न त आदर नै भेटिन्छ।
त्यही वर्गीय समानता नभएको देशमा बसेर तिनै हेपाहा प्रवृत्तिका मान्छेहरूसँग घुलमिल हुँदै हुर्केको मान्छे म। अन्ततः विदेशिएँ।
परदेशमा पहिलो दिन काम विषेषले एउटा सरकारी कार्यालयमा गएँ। त्यहा काम गर्ने कर्मचारी म त्यहा पुग्नुभन्दा केही मिनेट ढिला आए।
आउना साथ आफ्नो टेबुल सफा गरें। सिसा पुछेँ, डस्टबिनमा भएको फोहर लगेर कतै फ्याँके। अनि हातमा आफ्नै लागि कफी लिएर सेवाग्राहीका काममा खटिएँ।
