काठमाडौंको सरस्वती बहुमुखी क्याम्पसमा व्यवस्थापन पढाउने शिक्षक सुगमजंग केसी धर्ना बस्न दैनिक दुई घण्टा समय निकाल्छन्। ७३ दिनदेखि उनी माइतीघर मण्डलमा धर्ना दिइरहेका छन्।
दुइटा ब्यानर, पम्प्लेट तथा सरकारबाट प्राप्त केही कागजात बोकेर दसदेखि बाह्र बजेसम्म उनी धर्ना बस्छन्।
उनीसँगै नेपाल कमर्स क्याम्पसका शिक्षक बालनकुमार राजवंशी, व्यवसायी सुनिल महर्जन र ठेकेदार भीमप्रसाद ढुंगाना पनि धर्नामा बस्छन्।
उनीहरू तीनै जनाको सरकारसँग एउटै मात्र माग छ- बेवारिसे शवको पहिचान।
सुगमजंगका अनुसार नेपालमा दैनिकजसो तीन जनाको शव अलपत्र भेटिन्छ। त्यसमध्ये कोहीसँग मोबाइल फोन वा कागजात पाइएन भने शवलाई बेवारिसे घोषणा गरिन्छ। यस्तो शव केही दिन शवगृहमा राखेर सदगदका लागि पठाइन्छ।
यसका मुख्य दुई समस्या छन्।
एकातिर परिवारले आफ्नो घरको सदस्य बेपत्ता भएको भनेर वर्षौंसम्म खोज्छन्।
अर्को, भेटिएका शवबारे पूरा अभिलेख र विवरण नहुँदा ती व्यक्ति जीवित छन् वा छैनन् भन्ने टुंगो हुँदैन।
