‘जीवनमा मैले अमूल्य चिज गुमाइसकेँ, तड्पिएर बाँच्नुभन्दा अनशन बसेरै मर्छु’

देशसञ्चार

काठमाडौँ

प्रतिभा चन्द

२०६१ साल जेठ २४ गते छोरा कृष्णप्रसाद अधिकारीले ज्यान गुमाए। छोराको न्यायका लागि लडिरहेका बाबु नन्दप्रसाद अधिकारीले २०७१ साल असोज ६ गते प्राण त्यागे। १६ वर्ष अगाडि ज्यान गुमाएका छोरा र छोराकै न्यायका लागि लड्दा लड्दै मृत्यु रोजेका श्रीमानका फोटाहरुले गंगामाया अधिकारीको कोठाका भित्ता भरिएका छन्।

बाबु–छोराको फोटो अगाडि दुई वटा दियो बलिरहेका छन् अनि दियोसँगै केही थान फूल र रंगहरु छरिएका छन्। उनीहरुको सम्झनामा गंगामाया अधिकारीले दिनहुँ बाबु–छोराको फोटोको अगाडि एक दिन तिमीहरु न्याय पाउने छौ भन्दै दियो बाल्छिन्।

अन्य दिनहरु भन्दा आज उनका लागि अलि फरक थियो। उनी बिहानै उठिन्। पूजाका लागि चाहिने फूल लिन असनसम्म पुगिन्। फूल लिएर असनबाट फर्किइन्। अगाडिका दिनहरु भन्दा आज बाबु–छोराको फोटोमा फूल चढाउँदै, उनीहरुको फोटो अगाडि दियो बाल्दै गर्दा मन भारी भइरहेको थियो।

किनकि आज फेरि उनी छोराको न्यायका लागि लडाइँ लड्न थालेकी छन्, अथार्त छोरोको न्यायका लागि १२ औँ अनशन सुरु गरेकी छन्। गंगामायालाई आफू बाँच्नु भन्दा पनि छोरा र श्रीमानलाई न्याय दिलाउन सके जीवनले सार्थकता पाउँथ्यो भन्ने लागेको छ।

प्रकाशित मिति: : 2020-12-21 16:42:00

प्रतिकृया दिनुहोस्