१६ कात्तिक, काठमाडौं । पैसा नभएर कसैको कोरोना परीक्षण हुन पाएन । कतै सिकिस्त संक्रमितले अस्पताल पाएनन् । कही सुत्केरी व्यथा लागेकी महिला अस्पतालले भर्ना नलिएर छटपटाइरहेकी छन् । कतै कोरोना संक्रमितको शव व्यवस्थापनमा समस्या परेको छ । यस्ता अप्ठ्यारा आइपरेका ठाउँमा भेटिन्छन्, नरेश श्रेष्ठ ।
जनस्वास्थ अधिकृत श्रेष्ठ कर्मचारी समायोजन हुँदा जिल्ला स्वास्थ्य कार्यालय आएसँगै कोरोना महामारी पनि बाँके आइपुग्यो । त्यही बेलादेखि हो, बाँकेमा कसैलाई समस्या पर्नासाथ उनको कोभिड नम्बरमा फोन आइहाल्छ ।
यो अवधिमा संक्रमित व्यवस्थापन गर्ने क्रममा नरेश श्रेष्ठ कति रात अनिदो भए गन्ति छैन । तर एकजना सरकारी कर्मचारी असल नियतले खट्यो भने कति पर्दोरहेछ भन्ने बाँके र आसपासका क्षेत्रका मानिसहरुले अनुभूत गर्न पाएका छन् ।
****
गत ११ चैतमा लकडाउन सुरु भएपछि नरेश श्रेष्ठहरु समक्ष दुईवटा चुनौती खडा भयो– विभिन्न अप्ठ्याराका बीच स्वाब संकलन गरेर परीक्षणका लागि काठमाडौं पठाउने र भारतबाट आएकाहरुलाई क्वारेन्टिनमा राख्न ।
गाडी, प्लेन केही नचल्ने भएपछि स्वाब संकलन गरेर नियमितरुपमा काठमाडौं पठाउन लगभग असम्भव हुनपुग्यो । ‘पाँचौ दिनमा नेपाली सेनाको प्लेन चार्टर्ड गरेर स्वाबका सातवटा नमुना काठमाडौं पठायौँ, जसको रिपोर्ट सबै नेगेटिभ देखियो’, श्रेष्ठ भन्छन्, ‘निकै खर्चिलो भएपछि सुर्खेत, धनगढीलगायत जिल्लाका स्वाब पनि एउटै प्लेनमा पठाउन थाल्यौं ।’
त्यही बेला संक्रमणयुक्त क्षेत्र भारतबाट घर फर्किएकाहरुलाई क्वारेन्टिनमा राख्न हम्मेहम्मे पर्यो । सीमा नाकासम्म आइपुगेकाहरु रातको समयमा लुकेर नेपाल प्रवेश गर्थे । श्रेष्ठ भन्छन्, ‘रातभर सीमामा कुरेर उनीहरुलाई होल्डिङ सेन्टरमा पुर्यायौं ।’
एकपटक धेरै मानिस आउँदा कतिपय क्वारेन्टिन भद्रगोल बन्यो । ‘क्वारेन्टिनमा यति धेरै चाप भयो कि नरेनापुरमा दैनिक १३७ जनासम्मलाई डिस्चार्ज गर्यौं’, उनी भन्छन्, ‘सबैलाई १४ दिनमा आरडिटी परीक्षण गरेर पठायौं ।’
