काठमाडौं सहरमा वसन्त मगरको परिचय ट्याक्सी ड्राइभरको थियो। उनको पेसामा 'कोरोना संक्रमण' देखापरेको छ। पाँच महिना भयो, उनका हातले स्टेयरिङ समात्न पाएको छैन।
ऋणधन गरेर किनेको ट्याक्सी ग्यारेजमा थन्क्याउनु परेपछि सुरूमा त उनलाई छट्पटी भयो। लकडाउन कहिले खुल्ला भनेर अत्यास पनि लाग्यो। तर, सर्वत्र बन्द भएपछि आफ्नो मन भुलाउन उनले उपाय पहिल्याए– जाने बुझेको सीप उपयोग गर्ने।
अहिले उनको हातमा काठ किला, काँटी, प्लाइ-वुड लगायत सरसामग्रीहरू छन्। कहिले ऐनाको फ्रेम बनाउँछन्, कहिले डाली-ढाकी।
'अब स्टेयरिङमा सल्बलाइरहेका हात यसै राख्नुपर्दा उकुसमुकुस हुने रहेछ,' वसन्त आफ्नो छट्पटि सुनाउँछन्, 'पहिले अलिअलि काठको काम सिकेको थिएँ। अहिले यसैमा आफूलाई भुलाइरहेको छु।'
