काठमाडौंप्रेस
सन्तोष परियार
लगभग ६५ वर्ष अघिदेखि चलेको निरन्तरताको राजनीतिक तथा सामाजिक आन्दोलनका कारण २०७२ असोज ३ गते नेपाली जनताको आफ्नो संविधान आफँैले बनाउने सपना साकार भयो।
उन्नत लोकतन्त्रको आधारभूत मान्यता गणतन्त्र, संघीयता र धर्मनिरपेक्षसहित संविधान जारी भयो। तर, नेपाली राजनीतिको नियति भने अझै पनि उस्तै छ। संविधान आफैँमा सजीव वस्तु होइन। यसको सजीवतालाई हेर्ने भनेको संविधानले मुलभूत रुपमा परिकल्पना गरे जस्तो राज्यको चरित्र र प्रवृत्ति भयो कि भएन भनेर हो।
यस अर्थमा, के आजको नेपाली राजनीति लामो संघर्षबाट प्राप्त गरेको उपलब्धि अनुरुप नै रूपान्तरण भएको छ त? के हामीले स्थापित गरेको गणतन्त्र सामन्तवादी व्यवस्थाले लादेको राजसंस्था जस्तो छैन? अनि, के हाम्रो संविधानमा लेखेको धर्मनिरपेक्ष वास्तविक धर्मनिरपेक्षताको अवधारणाभन्दा कोसौं टाढा छैन ?
माधव चौलागाईंः जुम्ली छोराको सिंहदरबार यात्रा
जेनजी–सरकार १० बुँदे सम्झौताः आयोग, संयन्त्र र परिषद् मात्रै ७ वटा (पूर्णपाठ)
‘सुन्तले टापु’मा फक्रिएकाे नेपाली कम्युनिष्ट आन्दाेलन
प्रभु बैंक र अर्बिट कन्सल्टेन्सीको सेटिङः कमिसन बाँडफाँटदेखि नक्कली शैक्षिक कर्जासम्म
हाजिर भइन् सीबीओ रश्मी, सीईओ नभएको बेला डीसीईओ बनेर बैंक चलाउने दाउ !
नेपालगन्ज भन्छ ‘खेल केवल खेल मात्र होइन’
नवौं महाधिवेशनमै ओलीले गरेका थिए ईश्वरलाई अध्यक्ष बनाउने सहमति
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया