प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले तेस्रो पटक मिर्गौला प्रत्यारोपण गरेर ठाँटको जीवन बाँचिरहँदा भक्तपुर मनोहरा नजिक सुकुम्बासी बस्तीमा डेरा जमाएका सुवास गोले औषधि किन्नै नसकेर छटपटाइरहेका छन् । नियमित डायलसिस गरिरहेका उनीसँग औषधि किन्ने वा मिर्गौला प्रत्यारोपण गर्ने पैसा हुँदो हो त संभावित मृत्युलाई पर धकेल्ने थिए होलान् । कलिलो छोरी र निरिह श्रीमतीका निम्ति आड–भरोसा बन्थे होलान् । तर, उनीसँग उपचार खर्च त के सुकुम्बासी बस्तीमा ओत लाग्ने खर्च पनि छैन ।
उनी आफ्नो दुःखव्यथा सुनाइदिन हारगुहार गरिरहेका हुन्छन्, ताकि मनकारीहरुले दिने दुई–चार रुपैयाँबाट औषधि किन्न सकियोस् । तर, कहिलेसम्म यसरी जीवनको भिख मागिरहने ?
