बन्दाबन्दी (लकडाउन) चलिरहेको छ । चौबीसै घण्टा गुल्जार रहने शहरमा सन्नाटा छाएको छ । मान्छेहरूको शायद समान कल्पना छ होला, कहिलेसम्म यो अवस्था रहला, कसरी यो विपत्तिबाट मुक्त हुन सकिएला ? तर यो सन्नाटाको बीचमा पनि मान्छेहरूले मानवीयता भुलेका छैनन् । व्यापारीहरूले आफनो कर्तव्य बिर्सेका छैनन् । छिट्टै कमाएर धनी भन्ने निकृष्ट सोचमा कृत्रिम अभाव र कालोबजारी गरेका छैनन् ।
खुलेका सुपरमार्केट र डिपार्टमेन्टल स्टोरहरूमा सामान किन्न जानेको संख्या धेरै भएपनि निश्चित दुरी कायम गर्दै भीडभाड मच्चाएका छैनन् । घरमा दैनिक उपभोग्य सामग्री होस् या अन्य आवश्यकीय वस्तु कुनै कुरापनि अभाव भयो भनेर ग्राहक रित्तो हात फर्कनु परेको छैन । मूल्यवृद्धिको त कल्पना नै नगरौं कतिपय सुपरमार्केटले छूटलाई समेत निरन्तरता दिइराखेका छन् । न सामान खरिदमा भ्रष्टाचार भयो भनेर कोलाहाल मच्चिएको छ न कपोकल्पित भ्रमहरू सिर्जना गरेर एकअर्कालाई दोषारोपणमै यहाँका मान्छेले दिन कटाएका छन् । संकट छ तर पनि शान्त छ ।
