तनहुँ दमौलीकी रविया बेगम पढ्न काठमाडौं आएको एक वर्ष भयो। मुश्लिम परिवारमा हुर्किएकी रवियालाई घरबाहिर आएर पढ्नु चुनौतीपूर्ण थियो। उनको परिवार र आफन्तमा कोही पनि युवती पढ्नै भनेर घर छाडेर निस्किएका थिएनन्।
सानैदेखि मेसिन र पाटपूर्जा देखेर रोमाञ्चित हुने रविया इञ्जिनियर बन्न चाहन्थिन्। उडान भरिरहेको सपना पूरा गर्न उनले घरको चौघेरा नाघिन्। राजधानी आएर एड्भान्स इञ्जिनियरिङ कलेज भर्ना भइन्, कम्प्युटर इञ्जिनियरिङमा। त्यसयता उनको जीवनमा रोमाञ्चकता थपिएको थपिएकै छ।
स्कुल पढ्दासम्म कुनै मेसिनसम्म बनाउन नपाएकी २० वर्षीया रविया अहिले साथीसँग मिलेर आफ्नै मिहिनेतले बनाएको रोबोटबाट फुटबल खेल्न सक्ने भएकी छिन्।