अठोट व्यक्त गर्ने धेरै हुन्छन् तर जसले अठोटलाई समयसँगै अझ नयाँ उचाइमा पुर्याउन सक्छ, जित उसको मात्र हुने हो
हामी बुद्धले प्रतिपादन गरेको अष्टाङ्ग मार्गमा छलफल गर्दैछौँ । अष्टाङ्ग मार्ग वा आठ अङ्गको मार्गको पहिलो अङ्ग सम्यक दृष्टि (राइट भिजन) हो भने दोस्रो अङ्ग हो— सम्यक सङ्कल्प । सम्यक दृष्टिका सम्बन्धमा त अघिल्लो लेखमा छलफल भइसकेको छ । त्यसमा हामीले कसरी सही दूरदृष्टि (भिजन) बनाउने, जीवनमा उद्देश्य लिने र लक्ष्य राख्ने भन्ने विषयमा कुरा गर्यौँ । लक्ष्य, उद्देश्य राख्ने त धेरै हुन्छन् तर किन थोरै मानिस मात्र लक्ष्यसम्म पुग्छन् ? यसको मुख्य कारण हो, सङ्कल्प लिन नजान्नु वा लिएको सङ्कल्पलाई जोगाइराख्न नसक्नु ।
सङ्कल्पको अर्थ हो अठोट वा प्रतिबद्धता । सम्यक सङ्कल्पको अर्थ हुनआउँछ— सही अठोट । हरेक मानिसले जीवनमा कुनै न कुनै बेला कुनै राम्रो लक्ष्य सोचेको हुन्छ र त्यो पूरा गर्ने अठोट पनि लिएको हुन्छ । तर धेरै मानिस बीच बाटोमै लक्ष्य बिर्सने वा छोड्ने हुन्छन् । खास कुरा के हो भने जति ठूलो अठोट लिएर अघि बढिन्छ, त्यति नै धेरै बाधा, अवरोध, कठिनाइहरूको सामना गर्नुपर्ने हुन्छ । अठोटमा अडिन नसक्नु नै विफलता वा अपूर्ण सफलताको कारक हो । त्यसैले अठोट भनेको एक पटक लिएर पुग्दैन, त्यसलाई पुनः नवीकरण गरिरहनुपर्छ, नयाँ ऊर्जा थपिरहनुपर्छ । विभिन्न परिस्थितिमा अठोट जोगाइराख्ने तरिका र तयारी हुनुपर्छ । महानभन्दा महान मानिस पनि यात्राको दौरानमा पटक पटक निराशाको शिकार हुने गर्छन् । तर तिनीहरू गन्तव्यसम्म पुग्न सक्नुको कारण हो, क्षणिक निराशाले घेरिए पनि आफ्नो मनलाई सम्हाल्दै पुनः अठोटमा दृढ हुँदै अघि बढ्नसक्नु ।
