लोरिना स्थापित अजी (हजुरआमा) ले बुनेका न्याना लुगा र मोजा लगाएर हुर्किइन्। काठमाडौंको ठन्डीमा यी सामान किन्न उनलाई कहिल्यै बजार जानुपरेन। अजीको माया मिसिएका न्याना लुगा कुनै गुनासो नगरी लगाएर उनको बाल्यकाल बित्यो।
उनकी अजी लुगा बुनेर सबै छोराछोरी, नातिनातिनी र आफन्तलाई बाँड्थिन्। हरेक साल उनीहरूले नयाँ लुगा पाउँदा रहेछन्, जुन अजी झर्को नमानी बुन्थिन्। नयाँ पाउने भएपछि ती सामान जतन गर्ने मतलब कतिले गरेनन् पनि। लोरिनालाई भने अजीको मिहिनेत र मायाको मूल्य हराइरहेको कुराले सधैं सताइरह्यो।
