सेतोपाटी
भन्सारको एउटा साझा चरित्र भनेको बास्ना वा गन्ध पनि हो।
धेरै भन्सारका साहित्यमा पढ्न पाइन्छ — केही अनौठो गन्ध वा बास्ना आएमा भन्सार नजिकै छ!
विभिन्न किसिमका बास्नादार सामानहरू बोकेर आउने ट्रकहरूको बास्ना अनि परिश्रमी ट्रक चालकहरूका पसिनाको गन्ध नआउने भन्सार यार्ड नै हुँदैन भन्न सकिन्छ।
साथै भन्सार यार्डमा ट्रकमुन्तिर बसेर खाना पकाउँदै गर्दाको बास्नाले र्याल चुहिने बनाउँछ जो कोहीलाई।
सबैलाई आफ्नै हातमा स्टेरिङ होओस् भन्ने लाग्नु स्वाभाविक पनि छ। अझ प्रतिस्पर्धाको दुनियाँमा आफ्नै निर्णय सर्वोपरी बनाउन को पो चाहँदैन र?
असली स्टेरिङ त ट्रक चालकहरूको हातमा छ। जसले सामान नल्याइदिने हो भने आजको दुनियाँ कल्पना गर्न सक्ने नै हुँदैन। हामीले उपभोग गर्ने सरसामानहरू कसरी टोलको पसलसम्म आइपुगे त? ती पसलमा सजिने सामान कसले ढुवानी गरेर त्यहाँसम्म ल्यायो?
माधव चौलागाईंः जुम्ली छोराको सिंहदरबार यात्रा
जेनजी–सरकार १० बुँदे सम्झौताः आयोग, संयन्त्र र परिषद् मात्रै ७ वटा (पूर्णपाठ)
‘सुन्तले टापु’मा फक्रिएकाे नेपाली कम्युनिष्ट आन्दाेलन
प्रभु बैंक र अर्बिट कन्सल्टेन्सीको सेटिङः कमिसन बाँडफाँटदेखि नक्कली शैक्षिक कर्जासम्म
हाजिर भइन् सीबीओ रश्मी, सीईओ नभएको बेला डीसीईओ बनेर बैंक चलाउने दाउ !
नेपालगन्ज भन्छ ‘खेल केवल खेल मात्र होइन’
नवौं महाधिवेशनमै ओलीले गरेका थिए ईश्वरलाई अध्यक्ष बनाउने सहमति
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया