ओम क्लाङ्बा (गाउँखाने कथा)बाट शुरू हुन्छ, चलचित्र नीरफूलमा। ओम क्लाङ्बा तामाङ गाउँमा प्रचलित ज्ञानवर्द्धक खेल हो जसमा मनोरञ्जन, सामूहिक तथा सांस्कृतिक चेतना र सामुदायिक जीवन भोगाइबाट नि:सृत ज्ञान थिग्रिएको हुन्छ। ओम क्लाङ्बाले पुरानो पुस्ताबाट नयाँ पुस्तामा रमाइलोमै ज्ञान हस्तान्तरण गर्छ। र, चलचित्रको उठान यहींबाटै हुनुले नीरफूललाई मौलिक स्वाद भएको चलचित्र बनाएको छ।
धादिङको उत्तरी भेग पाङसाङ गाउँ (रुबी भ्याली)को एक परिवारको भूकम्पअघि र पछिको कथामा आधारित छ चलचित्र। यसको अर्को सबल पक्ष भनेको आमाछोरी (स्युरल्हामो र पिङचावती) बीच भएको गीति संवाद हो। संवादमा आमाले छोरीलाई राजधानी काठमाडौं नजाऊ, त्यहाँ हराइन्छ र दुःख पाइन्छ भनेकी छिन्।
