बाल गोपाल देवकोटा
शिशिर यमको सेतो हिउँलाई पन्छ्याउँदै आयौ वसन्त ऋतु तिमी
दुबो, घाँस, पालुवा, हरियाली आदि छर्दै आयौ वसन्त ऋतु तिमी।
चराचुरुङ्गीलाई बसाइँ सार्दै आयौ पहाडदेखि बेसी वसन्त ऋतु तिमी
कोइली गाउँदै अनि मयुरलाई नचाउँदै आयौ वसन्त ऋतु तिमी।
जताततै हरियाली अनि हराभरा नयाँ वर्षसँगै आयौ वसन्त ऋतु तिमी
किसानको ओठमा खुसीका साथ मुस्कान छर्दै आयौ वसन्त ऋतु तिमी।
लाखौँ पुष्प, फलफूल अनि मञ्जरी फुलाउँदै आयौ वसन्त ऋतु तिमी
दुलही झैँ सिँगारिँदै मुस्कुराउँदै ऋतुराज बन्दै आयौ वसन्त ऋतु तिमी।
न जाडो न गर्मी न आँधि न बेरी बोकी आयौ वसन्त ऋतु तिमी
सबै जीवजन्तु प्राणीको प्यारो मन मुटु बन्दै आयौ वसन्त ऋतु तिमी।
मिर्मिरे बिहानीमा उषाका किरण छर्दै आयौ वसन्त ऋतु तिमी
अँधेरीमा जुनकिरी बनी उज्यालो छर्दै आयौ वसन्त ऋतु तिमी।
जलेको सिंहदरबार
जेन–जी विद्रोह: धरोहरको पीडा र नयाँ नेपालको संकल्प
जेन–जेड आन्दोलनः सत्ताबाट ‘बेदखल’ राजनीतिक दलहरू, विना मुद्धा सोझै ‘एक्पोज्ड’ भ्रष्ट नेताहरू
नेपाली राजनीतिमा उमेर र अनुभवको रंगमञ्च: भीमसेन थापादेखि सुशीला कार्कीसम्म
सभापति देउवा संस्थापन समूहकै ‘घेराबन्दी’मा
गृहमन्त्री होइन प्रधानमन्त्री राजीनामा देऊ
प्राकृतिक सुन्दरतासँग रमाउदै छायाँनाथ यात्रा (भाग- २)
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया