हरेक यात्रा सहज हुँदैन। घुमघाम रमाइलो मात्र कहाँ! केही रमणीय र कष्टपूर्ण भोगाइले नै हो यात्रा स्मरणीय बनाउने। जोखिमले नै हो रोमाञ्चकता थपिदिने। यस्तै बन्यो म र मेरो सहधर्मीको एउटा यात्रा। यात्रा कपुचेको थियो तर विना कुनै योजना।
सुमन दिदीसँग घुम्न जाने कुरा पहिल्यैदेखिको। धैरैपछि सिक्लेसको पल्लोपट्टिको ताङतिङ गाउँ जाने योजना बन्यो। हाम्रो योजनामा दिल दाइ पनि थपिए। योजना बनेको लगभग महिना दिनपछि पुस १० गते पोखराबाट ताङतिङका लागि निस्कियौं। बिहान आठ बजे काँहुखोलाबाट यात्रा सुरु भयो। बादलले ढाकिएको हिमाल र नाङ्गा पहाड र रुख। मौसम खुलेको थिएन। केही दिन अझै घमाइलो नहुने सूचना थियो। पानी नपर्ने भएपछि मौसमको वास्ता गरिएन। ठ्याक्कै डाँडापारि देखिने बाटोले सिक्लेस डोहोर्याउथ्यो। पर्यटकीय स्थलको खाल्डाखुल्डी बाटोमा उफ्रिएको बस र धुलो खाँदै लगभग चार घण्टामा ताङतिङ पुग्यौं।
