ओलीको मन जितेर बढीभन्दा बढी फाइदा लिनु नै १० भाइका लागि लाभदायक देखिन्छ।
गत जेठ २ मा पार्टी विवाद मिलाउन गठन भएको कार्यदलमा बस्न योगेश भट्टराईलाई प्रस्ताव गरियो। भट्टराईले आफू नबस्ने बरु, भीम रावल र रघुजी पन्तलाई कुनै पनि हालतमा कार्यदलमा नछुटाउन अडान राखे। एमालेका तत्कालीन वरिष्ठ नेता माधव नेपालका तर्फबाट रावल कार्यदलको संयोजक बने, पन्त सदस्य बने। भट्टराईले रावल र पन्तलाई कार्यदलमा राख्नैपर्ने अडानको उद्देश्य यस्तो थियो (माधव नेपाललाई एकतामा सहमति गराउने र पार्टी एकता कायम राख्ने)। आफूभन्दा रावल र पन्तले नै नेपाललाई सहमत गराउन सक्ने भट्टराईको बुझाइ थियो। किनकि, नेपाल समूहमा भट्टराईभन्दा रावल र पन्त नै ‘वंशज’ मानिन्थे।
कार्यदलमा जिम्मेवारी पाएपछि रावल र पन्तले पनि पार्टी एकतालाई केन्द्रमा राखेर सहमतिको प्रयास गरे। नेता नेपालले मानेनन्, १० बुँदे गर्दै (१० भाइ) एमालेमै बस्ने निधो गरे। एमाले र माओवादी केन्द्रबीच एकता पछि बनेको (नेकपा) मा विवाद बढ्दै जाँदा प्रचण्ड र नेपाल समूहले समानान्तर पार्टी अभ्यास गरिरहेका थिए। धुम्बाराहीभन्दा पेरिसडाँडामा बैठक, छलफल र रणनीति बन्थे। तर, त्यतिबेला माओवादी नेताहरूको शैली, व्यवहार र हस्तक्षेपले नेपाल समूहका अधिकांश नेताहरू एमालेमै बस्ने निष्कर्षमा पुगेका थिए। ‘हामीले त्यही भएर १० बुँदे मान्यौं र जतिसुकै अपमान भए पनि एमालेमै बसौं भनेर सल्लाह गर्यौं,’ कार्यदलका एक नेताले भने।
