सत्ताले
नसुनेपछि सीमान्त चीत्कार
निमोठेपछि न्यायको गला
सत्ताले देख्ने गरि
तय भएको छ एक लामो यात्रा ।
यतिखेर भुइँ खुट्टाहरू
सस्वर हिँडिरहेकाछन् अविराम ।
हिँडेपछि नै हो
सत्ताद्वारा निर्मित लक्ष्मण रेखाहरू भत्किने
हिँडेपछि नै हो
दायाँ पैतालालाई बायाँ पैतालाको आढ मिल्ने ।
हिँडेपछि
भत्काउनेछ हिँडाइकै वेगले
सत्ताको बेवास्ताका बाँधहरू ।
हिँड्दा हिँड्दै
चुँडिन सक्छ चप्पलका तुना
हिँड्दा हिँड्दै
खिइएर फाट्न सक्छ गदरा चप्पल
ओ सुन्दर भुइँ खुट्टाहरू हो !
ननकुन्नीको चीत्कारको अघि
चप्पलका तुनाको के मोल !
निर्मला कुर्मीको हत्याको अघि
फाटेको गदरा चप्पलको के अर्थ !
ओ अदम्य सहास बोकेका खुट्टाहरू !
तिमीहरू हिँड्ने बाटोको दायाँबायाँका
महलहरूमा बस्ने लाटोकोशेराहरू
हुँदै होइनन्
तिम्रा कठोर पैदल यात्राका सारथीहरू !
बाटै भरी असरल्ल भौतारिरहेका
गन्तव्यविहीन जैविक बुख्याँचाहरू
हुँदै होइनन्
तिम्रो पीडित आवाजमा आवाज थप्नेहरू !
हिँड्न छोडेका भए ,
कहाँ बन्थे सिद्धार्थ - गौतम बुद्ध ?
विद्रोहसँगै नहिँड्दी हुन् त ,
कहाँ रच्ने थिइन् योगमायाले स्वर्णिम इतिहास ?
ओ सहासी सीमान्त खुट्टाहरू !
समाप्त पार्न रातको साम्राज्य
हिँडाउनै पर्छ दिनले आफ्ना खुट्टाहरू
तिम्रा विद्रोही खुट्टाहरू
दिन जत्तिकै उज्याला छन् ।
यो सत्ताले चिन्दैन
ननकुन्नी कुन फूल हो ?
यो सत्ताले चिन्दैन
निर्मला कुन प्रजातिको फूल हो ?
यो सत्ताले त केवल चिन्दछ
पहाडमा फूल्ने एक मात्र लालीगुराँस !
ओ किनारीकृत सुन्दर फूलहरू हो !
हिँड्दा हिँड्दै
पानीफोकाले भरिएका तिम्रा खुट्टाहरूले
धाजा फाटेका तिम्रा गतिशील कुर्कुचाहरूले
एकदिन तिमीहरूसँगै
हिँडाउने छ सिङ्गै बाँके
हिँडाउनेछ सिङ्गै नेपालगञ्ज
मलाई विश्वास छ
देखेर पासाङ ल्याम्हुको जस्तो सहास
एकदिन हिँड्नेछन् सिङ्गै सीमान्त राष्ट्रहरू ।
ओ शासकहरू !
याद राख
खुट्टाहरू हिँड्न मात्रै जान्दैनन्
गोल गर्न पनि जान्दछन् गोलपोस्टमा !
हिँड्दा हिँड्दै
भुइँ खुट्टाहरू
जब हुनेछन् अग्राख
दौडिनेछन् प्रकाशको गतिमा ।
ओ शासकहरू !
त्यतिबेला तिम्रो पुरानो सत्ताको गोलपोस्टले
सक्नेछैन थेग्न
भुइँ खुट्टाहरूका तीव्रगतिको कठोर प्रहार ।