गत वर्षको माघ १४ गते कोरोना भाइरसविरुद्धको खोप कार्यक्रमको भर्चुअल उद्घाटन गर्दै प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले भनेका थिए, ‘तीन महिनाभित्र सबै नेपालीलाई निःशुल्क खोपको प्रबन्ध गरिनेछ ।’

तर, प्रधानमन्त्री ओलीले तीन महिनाभित्र सबै नेपालीलाई नि:शुल्क रुपमा खोप उपलब्ध गराउने घोषणा गरेको ५ महिनाभन्दा बढी समय भइसक्दा पनि अहिलेसम्म करिब ८ प्रतिशत नागरिकले मात्रै कोरोनाविरुद्धको खोप पाएका छन् । दोस्रो डोजसमेत खोप पाउने नागरिक ५ प्रतिशतभन्दा बढी छैनन् ।

जति बेला प्रधानमन्त्री ओलीले ३ महिनाको भाका राखेका थिए, त्यसबेला प्रधानमन्त्रीलाई केही न केही आश्वासन र आत्मविश्वास पक्कै थियो कि तीन महिनाभित्र नेपालमा राम्रैसँग खोप ल्याउन सकिनेछ ।

तर, प्रधानमन्त्रीको आशा र आश्वासन अनुसार काम हुन सकेन । राज्य संयन्त्र र कूटनीतिक सम्बन्धले राम्रोसँग काम गर्न सकेन । जसका कारण ६ महिना पुग्दा पनि ८ प्रतिशत नागरिकले पनि दोस्रो डोज खोप लगाउन पाएका छैनन् । यसको एकमात्र कारण भनेको नेपालले खोप उत्पादक देशसँग समयमै सही तरिकाले कुराकानी गर्न नसक्नु र स्रोत राष्ट्रबारे यथेष्ट जानकारी नै नहुनु रहेको देखियो । अर्थात् एक प्रकारले भन्दा भ्याक्सिन डिप्लोमेसीमा नेपाल अत्यन्तै कमजोर साबित भयो, जसका कारण नेपालले समयमै खोप ल्याउन सकेन ।