माधब कुमार बस्नेत
विषय उठानः
राष्ट्रपतिः ‘म …’
प्रधानमन्त्रीः म केपी शर्मा ओली…,
राष्ट्रपतिः ‘मुलुक र जनताप्रति पूर्ण वफादार रही…’
प्रधानमन्त्रीः ‘मुलुक र जनताप्रति पूर्ण वफादार रही…’
राष्ट्रपतिः ‘सत्य निष्ठापूर्वक प्रतिज्ञा गर्छु …’
प्रधानमन्त्रीः ‘सत्य निष्ठापूर्वक…’ (प्रधानमन्त्रीले ‘प्रतिज्ञा गर्छु’ भन्नुहुन्न ) ।
राष्ट्रपतिः (फेरि) ‘प्रतिज्ञा गर्छु…’
प्रधानमन्त्रीः ‘त्यो पर्दैन’ ।
राष्ट्रपतिः ‘हिँ…’(शपथ ग्रहणको कागजबाट दाहिने हात उठाउँदै)
राष्ट्रपतिः ‘ईश्वर/देश र जनताको नाममा शपथ लिन्छु कि…’ (राष्ट्रपति र प्रधानमन्त्रीले पढेको शपथ ग्रहणको कागजमा तिर्यक चिह्न थियो कि अल्पबिराम थियो थाहा भएन। मेरो विश्लेषणात्मक अनुमानको आधारमा ‘ईश्वर’ र ‘देश’ शब्दको बिचमा तिर्यक चिह्न राखेको हुँ)।
प्रधानमन्त्रीः ‘देश र जनताको नाममा शपथ लिन्छु कि…’ (प्रधानमन्त्रीले ‘ईश्वर’ शब्द छोड्नु हुन्छ) ।
यो उद्धृतांश केपी शर्मा ओलीले २०७८ साल वैशाख ३१ गते शीतल निवासमा राष्ट्रपतिसमक्ष पदको शपथ लिँदाको श्रव्य-दृष्यको लिपिकरण हो।
शपथको उल्लिखित अंशले अहिले जोडको तरङ्ग र निकै सार्वजनिक चासो सिर्जना गरेको छ। प्रधानमन्त्रीले मनोमानी ढंगले शपथको व्यहोरा पढ्नुभयो। राष्ट्रपतिलाई ‘त्यो पर्दैन’ भनेर अह्राउनु भयो। प्रतिज्ञा गर्न मान्नु भएन आदि भनेर उहाँको व्यापक सार्वजनिक आलोचना भइरहेको छ। यो लेख अन्तिम चरणमा रहेको बेलामै शपथको विरुद्धमा सर्वोच्च अदालतमा मुद्दाहरू पनि परिसकेका छन्। यस लेखमा शपथको विषयमा थोरै चर्चा गरिरएको छ। (शपथको विषयमा विस्तृत जानकारीको लागि म्याथ्यु ए. पाउले, आइ डु सोलम्ली स्वेरः द प्रेजिड्न्ट्स् कन्स्टिट्युशनल ओथः इट्स मिनिङ एन्ड इम्पोर्ट्यान्स इन द हिस्ट्री अव ओथ्ज; युनिभर्सिटी प्रेस अफ अमेरिकाः म्यारील्याण्ड (१९९९), स्यान्फोर्ड लेभिन्सन, कन्स्टिट्युश्नल फेथ, प्रिन्स्टन युनिभर्सिटी प्रेसः न्यु जर्सी (१९८८) अध्याय ३, एच. डब्ल्यु. आर. वेड, कन्स्टिट्युश्नल फन्डामेन्टल्ज, स्टेभेन्स एन्ड सन्सः लन्डन (१९८०) पृष्ठ ३७-३९ ) हेर्नुहोला।)।
