छैन बहिनी पोहोर जस्तो, यो सालको तीज पनि ।
घरमै बस्नु, ननिस्कनु, भन्ने गाउँछन् गीत पनि ।
जताततै बाटाे बन्द, छिर्ने ठाउँ भेटिन खैँ।
ससुरालमै हॉसी नाची, मान्दै गर्नु प्रीत छरी ।
यहॉ पनि तिम्री आमा, बाटो हेर्दै बसेकि छिन्
नबस्नु है माईती सम्झी, ति ऑखामा सीत भरी।
जन्म लियो महामारी, प्रलयको रूप धरी ।
हाहाकार नै मचाई राछ, यमराजको मीत बनी।
शान्त होला कुनै दिन, महामारी प्रकोप यो
लिन आउँला प्यारी तिम्लाई, छदैछन् त रीत पनि।
