पार्टी फुटाउने अध्यादेशमार्फत् आम नेपाली समाजमा कम्युनिस्ट भाइरसले आफ्नो परिचय पुनः दिएका छन्। यो समाचार सुनेर नेपाली समाजले आँखा खोलेजस्तो त गरेको छ तर चिरनिन्द्रामा नै अभ्यस्त यो समाज केही मिनेटपछि फेरि सुत्छ, त्यसमा कुनै दुविधा छैन। ऊ यो फुट, जुट र अनवरत भ्रष्टाचारको समाचारबाट अभ्यस्त छ। त्यसकारण उसलाई यो लाग्छ कि चिर निन्द्राबाट जाग्न आवश्यक छैन।
अल्पकालीन जुट र फुट नै साम्यवादी कम्युनिस्ट भाइरस संक्रमणको लक्षण हो तर यो भाइरस बाहिरी लक्षण भन्दा भित्री रूपमा कैयन् गुणा घातक छ। कम्युनिस्ट भाइरस कोरोनाभन्दा पनि एड्सजस्तो हो। सामान्य संसर्गबाट सर्ने कोरोनाले मानिसलाई चाँडै ढाल्छ तर जुन यो कम्युनिस्ट भाइरस नेपाल कम्युनिस्ट ल्याबमा विकसित गरिएको छ त्यो माफिया र कम्युनिस्ट नेताहरूको जटिल संसर्ग—संभोगबाट सर्छ र एकपटक सरेपछि लगभग निकै हुँदैन। दशकौंदेखि नेपाली कम्युनिस्ट पार्टीमा जुन भाइरसको सिर्जना भएको छ त्यो अन्य पार्टीमा पनि सरेको छ।
