विसं २०३६ मा भएको पञ्चायती व्यवस्थाविरुद्धको सडक कविता क्रान्तिमा मञ्जु काँचुली, ७२, ले एउटा कविता वाचन गरेकी थिइन्। कविता थियो, ‘हडताल’। यता उनले कविता वाचन गरिन्, उता आफ्नी सहपाठी चाँदनी शाहले प्रतिक्रिया जनाइन्, ‘मञ्जुले पनि हाम्रो विरोध गरेकी ? ’ चाँदनी शाहले यसो भनिन् भनेर मञ्जुले साथीमार्फत सुनेकी हुन्।

विद्यालयमा ‘महेन्द्रमाला’ पढेका पुस्तालाई त थाहै होला, चाँदनी शाहले छरेको शान्तिको ध्वनि। तर, महेन्द्रमालायताको दुई दशकमा बाग्मतीमा धेरै पानी बगिसकेको हुँदा नयाँ पाठकलाई भनौं— चाँदनी शाह भनेकी रानी ऐश्वर्य हुन्। हजुर रानी ऐश्वर्य (बलिवुड कलाकार ऐश्वर्याको सादृश्यमा ती रानीलाई पनि ऐश्वर्या भन्ने-लेख्ने हिन्दूस्तान-हेजेमोनाइज्ड समय हो यो) !

चाँदनी र मञ्जुले पद्मकन्या कलेजमा आईए सँगै पढेका थिए। प्रायः एउटै बेन्चमा बस्थे। मञ्जुको बारेमा त तलतिर पूरै लेखिहालिन्छ नै, प्रसंगअनुसार चाँदनीको अलिकति कुरा गरौं न त। कस्ती थिइन् विद्यार्थी चाँदनी ? मञ्जु भन्छिन्, ‘शान्त स्वभावकी। पढाइमा अब्बल। कपाल निकै कलात्मक तरिकाले बाट्थिन्। सामान्य पहिरनमा आउँथिन्। सामान्य अर्थात् धोती लगाएर। अँ, अनि उनी कविता पनि लेख्थिन्।’

चाँदनीका बुवा सधैं कलेज पुर्‍याउन र लिन आउँथे।