घर नजिकैको जंगल पसेका मेघौलीका मनिषकुमार लिम्बूलाई सर्पले खुट्टामा टोक्यो। खुट्टाबाट रगत बग्न थाल्यो, उनी आफूलाई टोक्ने त्यो पानी सर्प (पानी साँप भनिने यो सर्पले टोक्दा शरीरमा विषको असर हुँदैन) लाई समातेर गाउँ फर्किए। छिमेकीको अगाडि लाठीले हानेर त्यसलाई मारिदिए। अनि बल्ल आफ्नो घाउको उपचार गर्न थाले।
मनिषले आफूलाई टोक्ने सर्पसँग बदला लिएका थिए। जीवनमा कति वटा सर्प यसरी मारे भन्ने यकिन छैन उनलाई। यतिचाहिँ स्पष्ट भन्छन्, ‘सर्प देख्यो कि यसले बर्बादै पार्छ भन्ने लाग्थ्यो, मारिहाल्थें।’
उनै मनिष अचेल चितवन राष्ट्रिय निकुञ्ज नजिकका बस्तीमा सर्पको महत्व बुझाउँदै जोगाउन सिकाउँछन्। सर्पले पर्यावरणमा पार्ने सकरात्मक प्रभावबारे जनचेतना फैलाउँदै हिँड्छन्। सर्पको संहार गर्न उद्धत युवालाई उद्धार गर्न सिकाउँछन्।
चितवन राष्ट्रिय निकुञ्जबाट नजिकै भएकाले मेघौली क्षेत्रका बासिन्दाको सम्बन्ध वन, वन्यजन्तुसँग निकट छ। आहराको खोजीमा वन्यजन्तु गाउँ पस्नु, घाँस, दाउराको खोजीमा मान्छे वन पस्नु यहाँका लागि नौलो होइन। त्यही वन र वन्यजन्तु देखाउनका लागि देशी, विदेशी पर्यटकलाई लक्षित गरेर यहाँ करोडौंको लगानीमा होटल बनेका छन्।
