सृजना शर्मा
‘दिनमा दश खिल्ली चुरोट पिउनुभन्दा घातक छ निस्क्रिया बस्नु ।’
अहिले हामीलाई सुविधा चाहिएको छ । ऐश–आरम चाहिएको छ । सुख–चैन चाहिएको छ । हामी चाहन्छौं, सुती सुती खान पुगोस् । मुलायम विच्छ्यौनामा खुट्टा तन्काएर, मोवाइल चलाउँदै, मीठो–मसिनो खाँदै बस्न पाइयोस् ।
तर, शरीरको रचना यसरी भएको छैन । यो शरीर त समूचित श्रमका लागि निर्माण भएको हो ।
शारीरिक गतिविधि, श्रम वा व्यायाम एक अनिवार्य हिस्सा हुन् । त्यसैले शरीरलाई माया गर्नुहुन्छ भने, यसलाई आरम नदिनुहोस् । बरु, कुनै न कुनै रुपले सक्रिय राख्नुहोस् । गतिशिल राख्नुहोस् । तब शरीरका सारा अवयवहरु चलायमान हुनेछन् ।
हामीमध्ये कतिपय शारीरिक श्रम गर्छौं । तर, शारीरिक श्रम पनि समूचित हुनु जरुरी छ । अति–श्रमले पनि हानी गर्छ । त्यो भन्दा बढी हानी चाहि निस्क्रिय जीवनशैलीले गर्छ ।
वर्तमानको सबैभन्दा ठूलो जटिलता नै यही निस्क्रिय जीवनशैली हो । हामी केही न केही काम त गरिरहेका छौं, तर त्यसबाट शारीरिक गतिविधि पूर्ण रुपमा नभएको हुनसक्छ । यस्तो अवस्थामा कसरी शरीरलाई गतिशिल, चुस्त र फुर्तिलो राख्ने त ?