टेकनारायण रिमाल ‘कौशिक’
१- कलम (मुक्तक)
हरकलमले साँचो झुटो लेख्न सक्नुपर्छ
हरविधाले ठीक बेठीक देख्न सक्नुपर्छ
खालि विषाक्त मसी वाक्ने कलमलाई चाहिँ
हरहातले टुक्रा टुक्रा पारी फेंक्न सक्नुपर्छ।
२ - कतै दीया बले कतै मुटु जले
हिजोको कुरा अर्कै थियो त्यो कुरा आज छैन
मनमा चाहना भएपनि चाहेर हुँदैन
फेवा र माछापुच्छ्रेको जोडी नैसर्गिकै रै'छ
प्रीतिमा धौलागिरीले आँसु पारेर रुँदैन।
३ - संत्रास
भयो मगज मान्छेको कालो रातो भयो जगत
जताततै ढले लाश खोलोतुल्य बह्यो रगत
कता धर्म कता कर्म कता देव कता गुरु
प्रायःमानिसको सोच ढुङ्गा माटो भयो फगत।
४ - तीन सिजो (सिजो)
श्रद्धालु सज्जनका नज़रमा छारो हाल्ने
ती साधु बिरालाहरूमा दुराचार पाएँ।
नचाहिँदो ठाँट-बाँट विलासका चाहना
लोकमा प्राय: जताततै कामाचार पाएँ।
मञ्चमा चढ़ी प्रशंसाका करताल बीच
अभिमानको बोझा बोक्ने कलाकार पाएँ।
ग्रीनकार्डको ढोकामै रोकिए ३,८३१ नेपाली
अनुसन्धानमा तानिने भएपछि मास्क लगाएर ‘सुटुक्क’ अदालत धाउन थाले अर्बिटका सञ्चालक रेग्मी
न्यातपोल मन्दिरमा सर्वसाधारणका लागि प्रवेश निषेध किन?
माधव चौलागाईंः जुम्ली छोराको सिंहदरबार यात्रा
जेनजी–सरकार १० बुँदे सम्झौताः आयोग, संयन्त्र र परिषद् मात्रै ७ वटा (पूर्णपाठ)
‘सुन्तले टापु’मा फक्रिएकाे नेपाली कम्युनिष्ट आन्दाेलन
प्रभु बैंक र अर्बिट कन्सल्टेन्सीको सेटिङः कमिसन बाँडफाँटदेखि नक्कली शैक्षिक कर्जासम्म
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया