एउटा मान्छे जन्मिन्छ, ५ वर्षसम्मको उमेर उसलाई आफ्नो सामान्य शारीरिक विकासको लागि नै आवश्यक हुन्छ । ५ वर्ष पुग्दा नपुग्दै उसको विद्यालय जीवन सुरु हुन्छ । त्यसपछि विद्यालयमा स्तरको संघर्षमा ऊ लाग्छ । दोस्रो भए पहिलो हुने लोभ, पहिलो भए अझ उत्कृष्ठ हुने आशैआशामा उसको विद्यालय जीवन सकिन्छ । त्यसपछि ऊ रोजगारीमा लाग्न थाल्छ । रोजगारी र घरपरिवारमा पनि उत्कृष्ट हुने प्रयासमा उसको जीवन जान्छ । पैसा कमाउँदाकमाउँदै उसको जीवन जान्छ, यही तदर्थवादमा अडिएको छ जीवन । अर्काेतर्फ कोही हुन्छन् स्कुल तहदेखि नै ढुक्क खालका । अन्तिम बेन्चमा बसेर ढुक्कसँग दिन कटाउनेहरूको पनि जीवन चलेकै हुन्छ । उनीहरूको दौडधुप पनि कमै हुन्छ, यी दुईमध्ये तर आखिर कुन जीवन सरल छ त ?
जीवनलाई सरल बनाउने या कठिन भन्ने कुरा आफूले जीवन जिउने कलामा आधारित हुन्छ । यही जीवनलाई सरल रूपमा जिउन सिकाउने ज्ञान नै अध्यात्म ज्ञान हो । अध्यात्म आफैंभित्रबाट प्रकट हुने एक किसिमको ज्ञान हो । जुन कुनै स्कुलमा गएर सिक्ने नभई ध्यान र चिन्तनबाट आफैँ उत्पन्न हुने गर्छ । यो ज्ञानका बारेमा त्यतिबेला मात्रै हामीले थाहा पाउन सकिन्छ, जतिबेला हामी आत्माको गहिराईमा पुग्ने गर्छाैं ।
